Soms is het fijn als je weet wat je mee moet nemen als souvenir na een vakantie of stedentrip. En dat het souvenir niet al te zwaar en niet te veel ruimte in beslag neemt in de koffer. Mijn moeder spaart koelkastmagneetjes. En of ik nu een rondreis maak door China, een weekendje Drenthe of een dagtrip naar Brugge, ze wil graag dat ik een magneetje voor haar koop voor bij de rest van de verzameling op de koelkast. Ik verdenk mijn moeder ervan dat dit ook de voornaamste reden was om een grotere koelkast aan te schaffen toen de oude stukging. De oude voldeed prima qua volume, maar toch moest er een grotere komen.


koelkastmagneetjes

 

Portugese hanen

Het merendeel van de magneetjes is van mij afkomstig. Maar ook vriendinnen van mijn moeder worden geïnstrueerd om vooral een magneetje mee terug te nemen van vakantie. Haar oud-buurvrouw is daar ook heel trouw in. Aangezien zijn bijna elk jaar wel naar haar familie in Portugal gaat, prijken er op mijn moeders koelkast inmiddels 4 rijkversierde hanen, het symbool van Portugal.

 

Het is ook mijn verzameling

En hoe groter de verzameling wordt, hoe meer ik ervan ga houden. Het is tenslotte ook grotendeels mijn verzameling. Af en toe droom ik nog weg omdat een magneetje mij doet denken aan een mooie herinnering of een mooie tocht tijdens een even mooie reis. Vooral die van IJsland en Japan zijn favoriet. Waarschijnlijk ook omdat dat de landen zijn waar ik de mooiste reizen heb gemaakt.

 

Ik hoop dat er in de loop van de tijd nog veel magneetjes bijkomen. En dat ik de grootste leverancier zal blijven. Ik ben namelijk nog lang niet uitgekeken op het reizen en het opdoen van nieuwe (eet)culturen, uitzichten, en ervaringen. Dit jaar houd ik het bij korte stedentrips en weekendjes weg. Maar ik zit al te broeden op een nieuwe grote reis. Wordt het Zuid-Korea, Hong Kong, Tibet of Mongolië? Of toch Zuid-Afrika om pinguïns en walvissen te spotten? Of een andere plek op mijn steeds langer wordende bucketlist van plaatsen die ik nog wil bezoeken? Of toch maar mijn familie opzoeken in Indonesië. Ben er nog niet over uit. Maar dat komt vanzelf. No hurries.